- əng
- is. Alt çənə. Əng sümükləri. – Nə qoyarsan ənginə; Rəngi çıxar rənginə. (Ata. sözü). <Usta Həsən:> Ay Hacı, dəllək nədir? Çağıracaqsan, gəlib bir at kəlbətinini salacaq dişinə, dartıb əngini də dişinin üstündə çəkəcək. Ə. H.. Kazım isə qoz ləpəsini o əngindən o biri ənginə aparıb, onu əzməyə çalışırdı. Ç..◊ Əngi qızışmaq – çox danışmaq, uzunçuluq eləmək, çərənləmək. Ənginə vermək, əngini yormaq – bax əngi qızışmaq. Boşla, xala, cəfəngini; Müftəcə yorma əngini. Ə. N..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.